افتخاری بزرگ

یادمه وقتی سال اول دبیرستان بودم معلم ریاضیمون گفت می خوام امتحان بگیرم جلسه بعد جلسه بعد هم نگرفت جلسه بعد بعدشم نگرفت جلسه بعد بعد بعد (!) گفتم این بارم حتما نمیگیره و اصلا درس نخوندم بعد گفتم خدایا خودت کاری کن نگیره اما از شانس خوشگله ی من گرفت پنج تا سوال داد سه تاش رو ننوشتم دو تای دیگه هم اشتباه بود این اولین امتحان ریاضی دبیرستانم بود و دید معلم رو. شکل میداد خیلی ناراحت شدم میتونستم برم به معلم بگه فلانه و بهمانه ولی یه شخص بهتری رو سراغ داشتم گفتم خدایا من به امید و اعتماد. تو نخوندم خودت درستش کن و کلی دعا کردم جلسه بعد معلمه امتحانای همه رو. داد بجز من بعد گفتم خانوم پس من چی ؟ گفت اهان تو همونی که دخترم برگه ات رو پاره کرد؟؟؟ و من بیشتر از این که از این که از پاره شدن اون برگه خوشحال باشم از افتخاری که نصیبم شده بود خوشحال بودم اون امتحان الان برام کوچیک ترین ارزشی نداره اما شیرینی افتخاری که نصیبم شد تا ابد زیر دندونم میمونه ...