ارائه سرخک

سرخک، بیماری حاد بثوری، بسیار مسری و با قدرت انتشار زیاد است و علایم مقدماتی آن تب،  پرخونی ملتحمه چشم (احتقان ملتحمه)، آبریزش بینی، سرفه و ایجاد نقاط سفید در زمینه قرمز بر روی سطح مخاطی دهـان (Koplic Spots) هستند. معمولاً در روز سوم تا هفتم بعد از شروع بیماری، بثورات ابتدا در صورت (ناحیه خط مو) ظاهر می‌شوند؛ سپس به تمام بدن گسترش می‌یابند عامل بیماری سرخک موربیلی ویروس (Morbilli Virus) است

عوارض عمده بیماری عبارتند از: عفونت گوش میانی (Otitis Media)، عفونت ریه (Pneumonia)، اسهال، سوء تغذیه، زخم قرنیه و کوری، التهاب غشاهای مخاطی دهان (استوماتیت)، لارنگوتراکئوبرونشیت و تورم مغز (Encephalitis)

سرخک ممکن است با بیماری‌های دیگر مانند آبله مرغان، سیاه سرفه، دیفتری و غیره همراه باشند. یادآور می‌ گردد که سرخک بیماری ضعیف کننده‌ای است و کودک را برای ابتلای به سل و امراض دیگر آماده می‌سازد و گاهی اوقات هم عوارض سختی دربردارد که قبلاً به آنها اشاره شد.

در خلال بیماری سرخک ممکن است غدد لنفاوی زیر فک و گردن بزرگ شود و همچنین اختلال گوارشی به صورت اسهال و استفراغ مخصوصا نزد شیرخواران دیده شود. اگر پس از ۳ تا ۴ روز که از زمان پیدایش دانه‌های سرخک گذشت و هنوز کودک تب داشت؛ باید امکان پیدایش یکی از عوارض بیماری سرخک را در نظرداشت.

مراقبت ها:

سرخک پس از خوب شدن، ایمنی دائمی می‌دهد یعنی دیگر ابتلای مجدد به این بیماری امکان ندارد. استفاده از بخور سرد در اتاق کودک برای کاهش یافتن سرفه‌های خشک کودک موثر است. چون در زمانی که کودک دچار قرمزی و ورم چشم است؛ نور زیاد او را ناراحت می‌کند؛ بنابراین بهتر است اتاق او را تاریک نمایید و او را به خوردن مایعات تشویق کنید ولی اگر کودک غذای ساده دیگری خواست به او بدهید. دادن آنتی‌بیوتیک در بیماری سرخک اثری ندارد و نباید داده شود. درمان با ویتامین A خوراکی

عفونت سرخک در بارداری باعث نقص مادرزادی نمی‌شود، اما زنان باردار و نوزادان آن‌ها نسبت به جمعیت عادی بیشتر مستعد ابتلا به عوارض پزشکی ناشی از سرخک هستند.