یکی از بدترین
لحظه های زندگیم
وقتی بود که توی بچگی وسط بازی میکردم
همیشه وقتی که دو نفر سر گروه میشدن و یار کشی میکردن
من یا آخرین نفری بودم که با کلی غر غر کردن یه گروه مجبور می شد من رو راه بده
یا این که بهم می گفتن
"تو نخودی باش "
نه این که چاغ و تنبل باشم یا بازی بلد نباشم ...نه
اتفاقا بچه فرزی بودم
فقط...
من همیشه جزء یارای اول بودم....
چه افتخاری!!
خوش به حالت