۱۳۷۷

اخ که مثل زبونم دستمم بند اومده دیگه نای نوشتنم ندارم من که کسی رو ندارم فقط خدارو دارم ...مادرش رو هم شاعر کرده  هه ‌. خوش به حال اون کسی  که مینویسه و پاک نمیکنه  من که از ترس اینکه کسی ببینه جرئت ندارم بنویسم فقط اینو بدون خانم که ما شبیه همیم هردو به یه اندازه... هه فرقش این بود که واسه تو دختری کرد و واسه من دشمنی لعنت رو هم من به خودم باید بفرستم نه به دخترت ، هه